รุ่น Vocaloid2
บริษัทผู้ผลิต AH-Software Co. Ltd.
ผู้สนับสนุน YAMAHA
Sanrio Co., Ltd.
ภาษาที่รองรับ ญี่ปุ่น
ผู้ให้เสียง ไม่เปิดเผย
วันวางจำหน่าย 22 ตุลาคม 2010
ราคาจำหน่าย 15,750 เยน
หน้าตัวละคร
ข้อมูลตัวละคร
ชื่อ JP:猫村いろは EN:Iroha Nekomura TH:อิโระฮะ เนะโกะมุระ
เพศ หญิง
ผู้ออกแบบตัวละคร Okama
ข้อมูลทางเทคนิค
Tempo 70 ~ 170BPM
Range E2 ~ G4
Iroha เป็นVocaloidที่สร้างโดยความร่วมมือระหว่างAH-SoftyกับSanrio ในHello Kitty to Issho! Project โดยที่นามสกุลนั้นแปลได้ว่าหมู่บ้านแมว (คิตตี้เป็นแมว"ที่ไม่มีปาก") ส่วนชื่อIrohaนั้น มาจากโน๊ต3ตัวแรกในดนตรีญี่ปุ่นโบราณเทียบได้กับ โด เร มี
Irohaนั้นบางคนเข้าใจผิดว่าเป็นหน้าตาแบบมนุษย์ของคิตตี้ แต่ที่จริงIrohaนั้นเป็นพวกKittyler (หมายถึงคนที่คลั่งในคิตตี้) ทราบได้จากการที่ Iroha เป็นVocaloidไม่กี่ตัวที่มีการระบุเนื้อเรื่อมปูมหลังไว้ดังนี้
เนะโกะมุระ อิโระฮะ เป็นแพลตตินัมคิตตี้ได้ยังไงวันหนึ่ง มีเด็กผู้หญิงตากลมโตมัดผมหางม้าคนหนึ่ง ยืนอยู่บนฟุตปาธถือกระเป๋าเดินทางและร่มรูปคิตตี้ขนาดยักษ์ เธอหุบร่มแล้วหนีบไว้ที่แขนแล้วก็ควักมือถือออกมา เธอมองไปที่หน้าจอมือถือ หน้าจอรูปคิตตี้ นาฬิกาบนมุมจอบอกเวลา9โมง52นาที "อ้า ทำไมชั้นต้องนอนยาวแล้วมาสายยังงี้ด้วยเนี่ย" เล็บของเธอนั้นประดับไปด้วยรูปคิตตี้ เธอคงจะแต่งเล็บถึงดึกดื่นให้ออกมาน่ารักแบบนี้ เธอดูน่ารัก แต่เพราะวันนี้เธอตื่นสาย แล้วแม่ของเธอรีบแต่งหน้าให้เธออย่างรีบเร่ง แต่กว่าจะถึงตรงนี้ หน้าของเธอก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อจนเหลือที่แต่งหน้าไว้อยู่แค่นิดเดียว
"เร็วๆสิเจ้าไฟแดง รีบๆเขียวเร็วๆสิ" วันนี้ของเธอเริ่มต้นด้วยไฟแดงที่ไม่ยอมเปลี่ยนสีสักที ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันวิเศษสำหรับเธอ การออดิชันที่เธอได้แต่ฝันถึงตั้งแต่ตอนเธอเป็นเด็กเล็กๆ การออดิชันเป็นแพลตตินัมคิตตี้ เธอมีความสุขมากตอนที่ได้รับจดหมายว่าเธอผ่านเข้ารอบ ตั้งแต่ตอนนั้นถึงเมื่อวาน วันๆเธออยู่แต่หน้ากระจก บรรจงเลือกชุด แต่งหน้า และทำผม ทั้งหมดนี้เพื่อวันสำคัญของเธอ เธอขอให้แม่สอนถึงวิธีแต่งหน้าและทำผม และฝึกเต้นทุกวันไม่มีเว้น เพราะอย่างนั้น ทันทีที่ไฟแดงกลายเป็นเขียว เธอรีบวิ่งไปยังที่จัดงาน 9โมง55นาทีเธอถึงที่จัดงานอย่างฉิวเฉียด แล้วรีบพุ่งไปยังลิฟท์ แต่ทันใดนั้นที่เธอไปถึงประตูลิฟท์ก็ปิดลงและเลื่อนจากไป ตอนนี้เธอไม่มีเวลาที่จะรอมันอีกต่อไป "ถ้ารีบขึ้นบันไดไปชั้นอาจจะทันก็ได้" เธอจับร่มของเธอและกระโดดขึ้นบันไดไปอย่างเร่งรีบ เมื่อเธอถึงผู้ชายคนหนึ่งกำลังจะปิดประตู "รอก่อนค่ะ! หนูเป็นผู้เข้าแข่งขันค่ะ!!!" เธอตะโกนพร้อมกับยื่นเอกสารให้ชายคนนั้นดู เขารับมาดุแล้วพูดว่า "อ๋อ คุณหมายเลข50 เรากำลังจะปิดแล้วนะ" "ขอโทษค่ะ ที่หนูมาสาย" เธอตอบไปพร้อมหอบหายใจ แล้วยิ้มและทักทายเขา "โน่นห้องผู้เข้าร่วม"เขานำทางให้เธอ"รีบๆไปเตรียมตัวได้แล้ว" "ขอบคุณมากค่ะ!"
เธอเข้าไปในห้องและได้เห็นเด็กผู้หญิงจากหลายๆที่มากมายทั่วทั้งโลก ทุกคนต่างหวังที่จะได้เป็นแพลตตินัมคิตตี้ เธอรู้สึกเป็นกังวลที่ดูๆไปแล้วเธอเหล่านั้น ล้วนมีเซนต์ด้านแฟชั่นแถมน่ารักกันหมดทุกคน บางคนก็อยู่หน้ากระจก ง่วนอยู่กับการตรวจสอบเป็นครั้งสุดท้าย "ชั้นจะสบายใจแบบนั้นได้มั้ยน้า" เธอจับเสื้อของเธอย่างเป็นกังวล แต่มองไปทางไหนก็เจอแต่เด็กผู้หญิงอยู่หน้ากระจก เธอรู้สึกว่าเธอยิ้มตามที่ฝึกมาไม่ออกอีกแล้ว เธอรู้สึกว่าทุกคนช่างส่องสว่างด้วยแสงในตัวพวกเธอ แต่ตัวเธอนั้นประกายแสงสว่างกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว "ถ้าชั้นทำแบบนั้นดูมั่งทุกคนคงหัวเราะเยาะชั้นใช่มั้ย จะลองดูดีมั้ย หรือว่าเลิกเลยดี?" เธอรู้สึกทั้งเสร้าและโกรธปนๆกัน ทันใดนั้นเธอมองไปที่กระเป๋าที่เธอถืออยู่ แม่ของเธอเคยใช้กระเป๋าใบนี้ มันเป็นรุ่นที่เก่าจนไม่มีผลิตอีกแล้ว เมื่อคืนตอนเธอกำลังเตรียมตัวอยู่นั้น แม่ของเธอได้เอากระเป๋าใบนี้มาให้ และบอกว่าให้เอาไปเป็นเครื่องลาง "หนูรู้ค่ะว่ามันเป็นเครื่องลาง แต่...ขอโทษค่ะแม่" เธอพูดอย่างไร้ซึ่งพลังใดๆหลงเหลือในตัวเธอ ทันทีที่เธอจับที่ลาก เธอก็นึกได้ถึงคำของแม่ "ถ้าลูกเจอสถานการณ์เลวร้าย ให้เปิดกระเป๋าใบนี้นะจ๋ะ" ทีจึงรีบเปิดกระเป๋าในทันที แต่ทันใดั้นสิ่งมหัศจรรย์ได้เกิดขึ้น ไม่ว่าเธอพยามเท่าไหร่ เธอก็เปิดมันไม่ออก "เอาละ ถ้าชั้นยังสับสนแถมเจอปัญหาแบบนี้มันคงจะเปิดอออกหรอกนะ" เธอกระซิบและยืนอยู่หน้ากระเป๋าใบนั้นอย่างเป้นกังวล เรอยื่นมือไปจับซิปแล้วพยามเปิดอีกรอบ ก่อนหน้านี้มันไม่ยอมเปิด เหมือนกับมีอะไรมาขวาง แต่ตอนนี้เธอรูดซิปถูกข้างและเปิดมันได้เสียที ข้างในนั้นเต็มไปด้วยกิ๊บรูปคิตตี้ กับเครื่องประดับรูปคิตตี้อีกมากมาย ทั้งหมดเป็นของตั้งแต่สมัยแม่เธอยังเด็ก ตอนนี้ได้กลายเป็นของหายากและไม่มีใครมีมันอีกแล้ว "ว้าว! สวยจัง" เธอร้องอย่างมีความสุข เธอพยายามค้นว่าข้างในมีอะไรอีก และพบจดหมายสีขาวมีรอยประทับรูปคิตตี้อยู่ "เจ้านี้มันอะไรน่ะ" มันเป็นจดหมายจากแม่ของเธอ
"ของพวกนี้เป็นของมี่แม่เคยใช้สมัยได้เป็นแพตตินัมคิตตี้ ถ้าลูกยังไม่อยากสูญเสียความเป็นตัวเอง แล้วอยากเป็นที่หนึ่ง แม่รู้ว่าสูกจะต้องเปิดทางให้ตัวเองได้แน่ๆ โชคดีนะ"ยิ่งเธออ่านจดหมายฉบับนี้มากเท่าไหร่หัวใจของเธอยิ่งเต้นแรงมากขึ้น "เป็นตัวของตัวเอง...." เธอนึกย้อนไปถึงตอนที่เธอพบคิตตี้เป็นครั้งแรก มันเป็นตุ๊กตาคิตตี้ของแม่ของเธอ ตุ๊ดตานั้นช่างมีหน้าตาที่แสนน่ารัก ทันทีที่เธอเห็นมัน เธอก็หลงรักคิตตี้ในทันที เมื่อแม่ของเธอเห็นลูกสาวชอบคิตตี้ เธอก็พูดว่า "ดีใจจังที่ลูกก็ชอบคิตตี้" แล้วเธอก็หัวเราะอย่างมีความสุข ในกระเป๋ายังมีตุ๊กตาคิตตี้มากมายที่ส่งต่อจากแม่สู่ลูก จากรุ่นสู่รุ่น มีทั้งรุ่นที่เป็นขาวดำ รุ่นที่มีดอกไม้บนหัว รุ่นที่ใส่ชุดสีดำทีดูเก่าหน่อย แต่จากทั้งหมดนั้น มีแบบที่เธอชอบที่สุด มันคือแบบแรก ริบบิ้นสีแดง ชุดสีฟ้าลายจุดสีเหลือง ออกไสตล์อเมริกัน แต่กระนั้นการมองตุ๊กตาก็ทำให้เธอรู้สึกแข็งแกร่ง "ใช่แล้ว! กิ๊บ! โบว์! ของพวกนี้แหละ!" เธอหยิบของที่แม่ของเธอเคยใช้เหล่านั้นมาสวม และยิ้มเพราะรู้ว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี
หลังจากการรอคอยเป็นชั่วโมงในห้อง เธอก็มาถึงจุดนี้ ท่ามกลางสปอตไลต์ เหล่าเครื่องประดับที่เคยอยู่ในกระเป๋าก็ได้มาประดับบนตัวเธอ อันหนึ่งเป็นเข็มขัด อีกอันเป็นปลอกคอ เธอผูกผ้าพันคอเป็นโบว์ประดับผม ทำให้เหมือนคิตตี่้ เธอดูเต็มร้อยเมื่อประกอบกับกระเป๋า และร่ม เธอสร้างการผสมผสานที่สมบูรณ์แบบระหว่างของเก่าและของใหม่ เธอพยายามสงบสติอารมรณ์ระหว่างรอการประกาศผล "สำหรับปีนี้ แพลตตินัมคิตตี้คือ......." เธอไม่ได้ยินเสียงประกาศผลเพราะเสียงผู้คนรอบๆตัวเธอ "เอ่อ...เธอน่ะ...." บางคนพูดขึ้น "อะไรนะ! จริงเรอะ! ชั้นเนี่ยนะ!" เธอตกใจกับสิ่งที่ได้รู้จนกระทั่งพิธีกรณ์พูดขึ้นมาว่า "จากแม่สู่ลูก ทั้งความฝันและความหวังที่ข้ามผ่านกาลเวลา ทั้งรักและเคารพ สิ่งที่เธอทำขึ้นนี่แหละคือสิ่งที่คิตตี้ต้องการแสดงออกมา!" เธอยื่นอยู่ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องประกายเจิดจ้า คิตตี้ช่างน่าสนใจเสียเหลือเกิน!
-จบ-
ด้านการดีไซน์นั้นออกแบบโดยอธิบายส่วนต่างๆดังนี้ ลำโพงที่มือนั้นเรียกว่าDynamic-Phonon Busters และมีลำโพงลอยได้อีกคู่หนึ่งเรียกว่าChorus-speakers ทั้งคู่จะลอยไปลอยมาคอยช่วยเธอ และมีไมโครโฟนลอยได้คอยเก็บเสียง ส่วนหมวกของเธอทำหน้าที่เป็นamplifier
อ้างอิง
http://vocaloid.wikia.com
http://vocaloid.wikia.com
.png)
